door tessa | 27-12-2016 @ 16:03 | Overig | Comments Off on Wat is in? Wat is uit? Trends voor 2017
Het jaar 2016 was een rotjaar, daar is iedereen het over eens. Natuurlijk had iedereen wel een mooi moment, maar over het algemeen was het armoe treof. Dat is wel anders met 2017. We gaan weer normaal doen, maar worden wel rijk en gelukkig.
Dan eerst maar eens beginnen met wat echt uit is in 2017:
– Zeiken over vluchtelingen uit Syrië. Na de beelden in Aleppo willen mensen hun deuren openzetten. Hup, kom hier maar wonen zolang er oorlog is.
– Nieuwe partijen oprichten. Ondanks dat er veel nieuwe splinterpartijen bijkomen, zit eigenlijk niemand erop te wachten. Men gaat traditioneel stemmen op de grote partijen en laat de kleintjes links of rechts liggen. – Nietszeggende sterren. Oh oh Cherso, Jersey Shore, Kim Kardashian & Kanye West, Paris Hilton, kortom: Mensen zonder talent zijn uit. We zijn gewoon klaar met opgedofte nietsnutten die de hele dag domme onzin uitkramen.
– DWDD. Het decor is inmiddels ouderwets, de gasten zijn bijna dood, de sfeer is ingekakt. De wereld draait door moet vernieuwen of stoppen.
– Gekke voedseltrends. Eet maar normaal, dan eet je al gek genoeg. Ga weg met je tarwegras, chiazaad, insecten en andere rare hypes. We willen best geld uitgeven aan eten, maar dan moet het wel een ingrediënt van kwaliteit bevatten, zoals echte truffel. En nee, geen namaaktruffel, want dat zelfs de Manneke Pis tegenwoordig truffelmayonaise verkoopt, is natuurlijk onzin.
– We gaan niet meer op vakantie naar Turkije, Tunesië of Marokko. We zijn de politieke onrust daar helemaal zat. Maar ook New York en Dubai zijn helemaal uit. Inmiddels is iedere boerenlul er geweest en eigenlijk valt er niet zoveel meer te halen.
– Adidas. Zowel schoenen, Oostbloktrainingspakken als gewoon het hele merk. Nike, Reebok (weet je nog), Asics. Eigenlijk zijn alle sportmerken uit.
– Hipsters.Ga je scheren, naar een kapper (weg met de knot) en kleed je eens fatsoenlijk. Nee, je bent geen houthakker. En nee, al jullie interieurtips zijn ook passé. Geen fiets aan de muur, geen jaren vijftig vintage meuk en al helemaal geen Apple aan de muur. Doei, we gaan echte spullen kopen.
Hipster
Wat is in? Trends voor 2017:
– Literatuur, kunst en mediaprogramma’s met inhoud worden weer gewaardeerd. De VPRO wordt populairder dan ooit, terwijl steeds meer programma’s van de TROS verdwijnen naar commerciële tv. De mensheid is de domheid moe. We willen weer discussieprogramma’s die ergens over gaan, geïnformeerd worden over de stand van zaken in de wereld en genieten van bijzondere kunst, muziek en theater.
– Stedentrips. Na de aanslagen waren de stedentrips not done. Maar juist doordat de Amerikanen, Aziaten en studenten wegblijven, is de stad een walhalla voor gezinnen en vijftigplussers die van rust houden. Geen rijen bij musea, rustige restaurants waar de bediening zijn best doet voor de toeristen en nauwelijks oplichters zoals zakkenrollers en Roma-bedelaars in de stad. Steden als Rome, Parijs, Madrid, Athene en zelfs het Russische Sint Petersburg worden weer bezocht.
– Thuis blijven wonen bij je ouders. Aangezien de beurzen zijn afgeschaft, de bijbanen niks opleveren en de huurkosten de pan uit rijzen, kiezen steeds meer Millennials ervoor om thuis te blijven wonen bij papa en mama. Of alleen mama. Of Papa. Of je transgender vader moeder. Whatever. Als het maar geen geld kost en je natje en je droogje verzorgd worden. DAn zijn de verwende koters van tegenwoordig helemaal happy. Want dat zijn ze. Blij. Heel verdomd blij en gelukkig. Kijk maar naar hun Instagram, Snapchat en Facebook accounts. Oh nee, dat laatste internetmedium is helemaal uit.
– In het centrum wonen. Jarenlang wilden alleen studenten in de stad wonen. Niet zo gek, want je kan er niet parkeren, hebt last van uitgaanspubliek, het is altijd druk en de stad stinkt. Maar de hippe yup van tegenwoordig wil juist van alles meemaken en dus zo dicht mogelijk bij de kroegen wonen. Als hij een auto nodig heeft, dan gebruikt die een deelauto of leenexemplaar. De rest gaat te voet in het centrum of met de elektrische fiets. Omdat de nieuwe generatie starters steeds meer vanuit huis achter een laptop werkt, wordt het woon-werkverkeer ook steeds minder belangrijk.
– 50 plus partij. Helaas, de oudjes kiezen voor zichzelf. Ze willen dat alle aandacht en het geld naar hen toegaat. Dus bezuinigingen op scholen, maar niet op rollators. Oh nee, daar zijn ze te hip voor.
Comments Off on Wat is in? Wat is uit? Trends voor 2017
door tessa | 08-12-2016 @ 14:58 | Lifestyle | Comments Off on IN: Hamburgers eten in de stad Utrecht
De Utrechtse binnenstad krijgt langzamerhand een overschot aan luxe hamburgertenten. Vroeger ging men voor een goedkope hamburger naar McDonald’s, Febo of Broodje Ploff. Tegenwoordig wordt grof geld betaald voor een luxe hamburger of een patatje met.
In de afgelopen twee jaar zijn er minstens vier nieuwe hamburgerzaken bijgekomen, waaronder Ellis Gourmet Burger, Firma Pickles Burgers, BurgerBar, Beers&Barrels en Mijnheer Smakers.
De Utrechter Elger van der Wel (30) van de site VrijdagBurgerdag heeft wel een verklaring voor de toename van burgerzaken. “In grote wereldsteden is de trend begonnen van horecazaken die zich richten op kwaliteitsburgers en dat slaat nu over naar steden als Utrecht. Veel van de zaken hier zijn begonnen in een andere stad.”
Volgens de foodblogger is de hamburger al tijden lang een populair product wat iedereen kent. “Je kan lekker met je handen eten, het vlees is goed en tegenwoordig kun je allerlei toppings kiezen en dus variëren. Daarbij is het makkelijk, snel en lekker.” Dat de burgers steeds duurder worden, verklaart hij als volgt: “Je kan voor een paar euro’s een burger halen bij McDonald’s. Maar mensen zijn ook bereid om te betalen voor kwaliteit. Dan gaan ze liever naar een kleine zaak met goede producten en een dito sfeer.”
Volgens Marc Majolée van RetailVastgoedAdvies uit Leusden kun je niet stellen dat er teveel of te weinig hamburgertenten zijn. “De laatste twee jaar zie je wel een stijging in het aantal horecazaken. Blijkbaar is er vraag naar deze zaken, anders zouden ze niet overleven op toplocaties. Bezoekers van de binnenstad gaan steeds minder naar het centrum voor de winkels, onder meer omdat ze geld uitgeven online. En als ze geven geld uitgeven in het centrum, dan gaat dat vaker naar eten en gezelligheid, zoals een lunch of diner in een hamburgerbar.” In Nederland ziet de retailexpert wel steeds meer dezelfde zaken, doordat veel speciaalzaken elkaar verdringen. “Als iets populair is, dan komen daar opeens veel van dezelfde aanbieders van. Je hebt bepaalde horecahypes. Het zou wel wenselijk zijn dat er meer diversiteit zou komen, zodat er voor elk wat wils is en de consument wat te kiezen heeft.”
Comments Off on IN: Hamburgers eten in de stad Utrecht
door tessa | 08-12-2016 @ 14:46 | Media | Comments Off on UIT: Youtube is niet leuk meer
Video killed the radio show en commerciële platenmaatschappijen hielpen Youtube om zeep. Vroegah, toen ik nog jong en strak en sexy was, kon je alles wat je maar wilde uploaden. Dus je deed een gek dansje op een liedje wat in was en pleurde het online (Macarena, ketchupsong, Ik heb een toeter op mijn waterscooter, ja jongens, dat waren nog eens tijden).
Maar toen werden zielige zangers boos, of eigenlijk hun platenmaatschapijen, want die vonden het oneerlijk dat mensen gratis hun muziek bij video’s mochten plaatsen. Gevolg: De slimme boys van Joetjoep ontwikkelden een systeem, wat automatisch weet welke muziek onder jouw video staat. En is dat geen rechtenvrije muziek, dan heb je pech. Tenzij je uiteraard een poepieduur abonnement neemt, dan mogen wel weer net iets meer dingen.
Youtube was in de begindagen (februari 2005 opgericht) vroeger zoals MTV: Leuk, speels, jong. Jijbuis had kattenfilmpjes en rare dansjes (ja, net al genoemd, weet ik) in de top10 meest bekeken video’s. Tegenwoordig kijkt niemand van boven de 3o jaar meer uit zichzelf naar Youtube, tenzij je een link krijgt doorgestuurd.
De commercie heeft Youtube gesloopt, zoals ze dat met wel meer dingen doen. En natuurlijk al die kutpubers die alleen maar lopen te rukken op Taylor Swift en Selena Gomez (in mijn tijd was dat nog een naam in de Adams Family).
Jammerdebammer, zo zeggen we dan.
Comments Off on UIT: Youtube is niet leuk meer
door tessa | 08-12-2016 @ 14:21 | Beroemdheden | Comments Off on IN: Elke dag dezelfde foto van Frans Bauer
Iedere dag dezelfde foto van Frans Bauer, dat klinkt behoorlijk duf, maar is echt de leukste pagina op Facebook. Het gaat uiteraard niet om de foto, maar vooral de tekst met hashtags erbij. Bier wordt standaard Spa Goud genoemd, Mariska haar ster is een favoriet onderwerp en onze Frans zit vooral veel in de kroeg. De maker van de pagina wil dat Facebook wat luchtiger wordt en dat lukt hem prima. Zo, lekker suf stukje, ga maar kijken bij Frans, dat is leuker.
Comments Off on IN: Elke dag dezelfde foto van Frans Bauer
door tessa | 01-12-2016 @ 10:42 | Lifestyle | Comments Off on Ooglaseren met TransPRK : Ervaring
k zie, ik zie, wat jij niet ziet…
Langzaam komt het groene licht op mijn oog af. Ik hoor een zoemend geluid, dat nog het meest lijkt op een tandartsboor. Er stijgen kringetjes rook op en ik ruik een chemische brandgeur. Het groene licht wordt steeds sterker, de kamer vervaagt, ik zie alleen nog maar groen licht alsof ik in een verkeerslicht ben beland. Mijn lichaam schreeuwt dat ik weg moet, maar mijn hoofd kan niet bewegen en mijn handen worden vastgehouden. Ik voel geen pijn, maar heb wel een paniekaanval. “Kalm aan, je hebt hier zelf voor gekozen en betaald. Je wil dit”, houd ik mijzelf vol. De dokter telt terug, 3, 2, 1. Het is voorbij. Mijn linkeroog is gelaserd. Nu mijn rechteroog nog.
Al minstens tien jaar lang denk ik na over het laseren van mijn ogen, maar ik vond het altijd te riskant. Nadat mijn vriend en tante succesvol hun ogen lieten behandelen en ik voldoende had gespaard, durfde ik het toch aan. Maar dat het zo’n ingrijpende ingreep zou zijn, had ik niet verwacht.
Nadat mijn beide ogen met een groene laser zijn bestraald en ik nog een paar minuten in een fel licht heb gekeken als nabehandeling, strompel ik met mijn vriend naar de auto. Mijn ogen worden beschermd door een gigantische zonnebril, die eigenlijk onnodig is, want ik kan mijn ogen nauwelijks openhouden.
Thuis wil ik maar één ding; op bed liggen en slapen. De pijn in mijn ogen voorkomt dat. Ondanks de sterke paracetamol en verzachtende oogdruppels, heb ik ongelofelijk veel pijn. De randen van de beschermlens doen zeer, maar ook de binnenkant van mijn oogbol brandt. Om het uur komt mijn vriend met druppels, die dan vakkundig in het geultje van mijn oog worden gegoten. Ik mag absoluut niet in mijn ogen wrijven, knijpen of lezen. Dat laatste is overigens onmogelijk, want ik zie ontzettend wazig. De dag gaat uiteindelijk voorbij zonder dat ik er erg in heb, in een zwarte wereld vol pijn, spijt en zelfmedelijden.
De volgende dag heb ik al minder pijn, maar mijn oogleden zijn opgezwollen. Het vele druppelen begint zijn tol te eisen. We gaan naar de kliniek voor controle. Alles is in orde en ik mag weer naar huis. Daar slaap ik een gat in de dag.
Op dag drie begin ik wat scherper te zien, maar de lenzen in mijn ogen blijven irriteren. Die gaan er gelukkig morgen uit. Het druppelen gaat wel onverminderd door, drie keer per dag ontstekingsremmers, zes keer per dag antibiotica, ieder uur kunstmatig traanvocht en voor het slapen nog een nachtdruppel.
Op vrijdag neemt de assistente in de kliniek me mee naar een kamer en legt uit dat ze met een pincet de beschermlens zal verwijderen. Hierna zal ik slechter zien. Ik ben bang voor het pincet, maar onderga de procedure gedwee. Ik zie inderdaad een stuk slechter en vraag mij wanhopig af waar ik aan begonnen ben.
Zaterdag, vijf dagen na het laseren, durf ik voor het eerst weer de straat op en zelfs te fietsen. Ik spreek af met vriendinnen in de stad. Opeens valt mij op dat ik geen pijn meer heb. Kleuren zijn opeens helder, mijn blik is breed zonder belemmerd te worden door het frame van een montuur. Dit is niet zomaar zien zonder bril, dit is een revolutionaire verbetering van mijn wereldbeeld. Ik zie alles zo intens dat ik ervan moet huilen. De nummerborden zie ik scherp, een muur bestaat afzonderlijk uit stenen en wat hebben mensen toch een prachtige ogen.
Opeens ben ik zo blij dat ik mijn ogen heb laten laseren, dat ik als een newborn ziener mensen probeer te bekeren: “Laser ook je ogen! De ingreep is een hel, maar daarna is de wereld prachtig!” De jubelstemming wordt op dinsdag beloond, als blijkt dat ik voor 90 procent goed kan zien. Dit wordt nog minstens 100 procent gedurende de komende weken, maar kan zelfs nog beter worden. Totdat ik een leesbril moet, want daar helpt je ogen laseren onder de 45 jaar oud helaas niet tegen.
Comments Off on Ooglaseren met TransPRK : Ervaring
