UIT: Sushi is voor paupers
Sushi was ooit een luxegerecht uit Japan, dat alleen voor rijke mensen was weggelegd. Alleen mensen met een verfijnde smaak wisten de rauwe vishapjes te waarderen en konden de amuses à minstens 1 euro per stuk betalen. Maar tijden veranderen.
De kwaliteit van Sushi is dramatisch verslechterd. Alle supermarkten verkopen tegenwoordig sushi, maar deze wordt zeker niet door echte Japanse chefkoks klaargemaakt. En dat proef je. De rijst is wel kleverig, maar smaakloos. De vis is rauw, maar op de een of andere manier toch een week houdbaar. De groenten zijn smaakloos en het zeewier lijkt eerder op eetpapier, dan een echte zeeplant. Oftewel: je wordt genept waar je bijstaat en de sushi is smakeloze eenheidsworst.
Dan heb je nog de all-you-can-eat restaurants. Dit was een relatief goedkope manier om veel dure sushi naar binnen te werken, maar uiteindelijk komt men erachter dat het eigenlijk nog steeds erg dure restaurants zijn. Je betaalt in het weekend al gauw 28 euro en dan heb je nog geen drankjes. Stel je neemt een twee wijntjes (waar ze gerust 4,50 euro per glas voor rekenen), dan zit je al op 37 euro per persoon. Terwijl je in een vreetschuur binnen twee uur je sushi naar binnen zit te werken en net doet alsof je niet doorhebt dat de bediening Chinees is en niet Japans. Voor dat bedrag kun je ook een driegangenmenu krijgen bij een goed Frans restaurant, waarbij er wel goede muziek opstaat en de ambiance lekker luxe is.